Lanzarote maakt ruim baan voor zonneparken en windmolens

In dit artikel:

Lanzarote en de regionale overheid hebben recent grote ZAR-zones (zones voor versnelde aanleg van zonne- en windparken) vastgesteld op het eiland: ruim 3.100 hectare, bijna 3,75% van het grondgebied. Volgens berekeningen zou voor het halen van de klimaatdoelstellingen van 2030 theoretisch slechts circa 0,23% van het eiland voldoende kunnen zijn, maar de gekozen aanpak reserveert veel meer oppervlakte. Doel is de afhankelijkheid van fossiele brandstoffen te verminderen en de energietransitie te versnellen.

De gebieden zijn in twee typen opgedeeld: 'direct geschikte zones' (zonas aptas) waar projecten zonder extra toetsing kunnen beginnen, en 'voorwaardelijke zones' (zonas condicionadas) waarvoor aanvullend onderzoek nodig is naar bijvoorbeeld landbouwbelangen, biodiversiteit of luchtvaartrestricties. Het beleid legt de nadruk op installaties op de grond, niet op daken of industrieterreinen.

Dat laatste leidt tot felle tegenstand, vooral in toeristische gemeenten. Tías — waarvan het lokale inkomen grotendeels van toerisme afhankelijk is — verzet zich tegen aanwijzingen rond Puerto del Carmen, Puerto Calero en dorpen als Mácher, La Asomada en Conil. Burgemeester José Juan Cruz Saavedra klaagt over gebrek aan voorafgaand overleg en wil juridisch optreden; hij pleit tevens voor prioritering van daken van hotels en verlaten industrieterreinen om het landschap te sparen. Ook in Playa Blanca (gemeente Yaiza) bestaat onrust over nabij geplande zonnevelden.

De discussie spitst zich toe op een fundamentele keuze: de snelle uitrol van grootschalige grondgebonden zonne- en windparken versus kleinschaligere, landschapvriendelijke oplossingen die het toeristische karakter en de open ruimte van het eiland behouden. Lanzarote staat hierdoor voor de uitdaging om duurzame energie te realiseren zonder het visuele en economische kapitaal van het eiland te ondermijnen.