Primark Spanje onder vuur: personeel voelt zich verraden door bedrijf én vakbonden
In dit artikel:
Medewerkers van Primark in Spanje uiten scherpe kritiek op zowel het bedrijf als de vakbonden na een nieuw, driejarig cao-akkoord dat volgens personeel nauwelijks echte verbeteringen biedt. De grootste vakbonden CCOO en Fetico hebben ingestemd met de verlenging, terwijl CGT het akkoord afkeurt en UGT pleitte voor een volledige heropening van de onderhandelingen maar in de minderheid bleef. Volgens ontevreden werknemers wijkt het resultaat sterk af van wat nodig zou zijn om werkdruk, onzekerheid en verouderende arbeidsvoorwaarden aan te pakken.
Centrale pijnpunten: de loonstijging is beperkt tot 9% over de looptijd—tegenover 18% in de vorige cao-ronde—en compenseert de inflatie volgens CGT bij lange na niet. Ook belangrijke knelpunten bleven buiten beschouwing: het veelgeklachte gebruik van precaire contracten (veel werknemers hebben slechts 12–25 uur per week), het ontbreken van structurele aanbiedingen van 30-urige contracten en het uitblijven van specifieke erkenning of compensatie voor medewerkers boven de 50 jaar. Medewerkers zeggen dat het werk door toenemende klantenstromen en grote winkeloppervlakken fysiek zwaarder is geworden; Mar Abad, 52 jaar, verwoordt dat: “Na negen jaar lang schoenen van de vloer rapen, begin je dat wel te merken.” Raquel Carrasco (50) werkte 17 jaar bij Primark en benadrukt het zwaardere takenpakket: “Ik vouw geen 20 broeken op, maar 200.”
Ook secundaire voorwaarden schieten tekort: de feestdagentoeslag stijgt van €40 nu naar €55 in 2028, wat personeel “een lachertje” vindt gezien de extra werkdruk en hoge omzet op die dagen—met name in grote vestigingen zoals de winkel aan Madrid’s Gran Vía. Verder zijn de vergoedingen voor het verplichte uniform minimaal; Primark levert alleen bovenkleding en vergoedt broeken en schoenen met slechts €3,75 per maand. Promoties gaan vaak gepaard met een clausule voor geografische mobiliteit, waardoor doorgroeien in de praktijk vaak verhuizing en extra woonlasten betekent—een barrière vooral voor oudere werknemers.
Kritiek richt zich ook op het onderhandelingsproces zelf: medewerkers en CGT vinden dat Primark al vroeg aandrong op verlenging van de oude cao en dat voorstellen van de grote vakbonden grotendeels onveranderd zijn overgenomen, waardoor wezenlijke kwesties buiten beeld bleven. Daarnaast leidt hoge inzet van seizoenskrachten tot groot verloop en onvoldoende inwerken; tijdens de afgelopen kerstperiode begonnen lokale vestigingen soms met tientallen nieuwe krachten tegelijk.
Achtergrond: Primark, een Iers concern met zijn eerste Spaanse winkel in Madrid sinds 2006, wordt door personeel gezien als een bedrijf dat eerder in marketing en influencers investeert dan in duurzame verbetering van arbeidsvoorwaarden. Werknemers voelen zich verraden door zowel de werkgever als de vakbonden die het akkoord tekenden, en eisen heropening van onderhandelingen om precaire contracten, leeftijdsgerelateerde compensatie en reële lonen en toeslagen aan te pakken.