"Spanje heeft nieuwe steden nodig"
In dit artikel:
De Spaanse econoom Santiago Niño-Becerra pleit voor een ingrijpende oplossing voor het acute woningtekort in Spanje: niet meer losse woontorens, maar de ontwikkeling van volledig nieuwe, zorgvuldig geplande steden met eigen infrastructuur, voorzieningen en vervoersmogelijkheden. Hij zegt dat huidige beleidsmaatregelen vooral symptomen bestrijden — zoals belastingvoordelen of beperkte sociale bouwprojecten — en geen structurele respons vormen op een diepgeworteld probleem.
Cijfers onderbouwen de ernst: het ministerie van Volkshuisvesting schat een tekort van circa één miljoen woningen en ruim 60% van de bevolking ervaart problemen rond huisvesting. De huurprijzen bereikte in augustus 2025 een recordhoogte van gemiddeld €14,50 per m². Beschikbare woningen zijn vaak klein, slecht onderhouden of gelegen in gebieden zonder basisvoorzieningen, waardoor vooral jongeren zelfstandige huisvesting steeds moeilijker kunnen realiseren. Demografische veranderingen versterken bovendien de druk op de woningmarkt.
Niño-Becerra verwijst naar Tres Cantos — een stadsproject bij Madrid uit eind vorige eeuw dat uitgroeide tot een welvarende gemeente — als voorbeeld van hoe gepland stadsbouw succes kan hebben bij het opvangen van regio‑brede vraag. Zijn voorstel omvat grootschalige, van de tekentafel ontworpen nieuwbouwlocaties die ruimte bieden aan tienduizenden inwoners en voorzien zijn van goede mobiliteit en publieke diensten.
Naast nieuwe steden pleit hij voor een sterker publiek huuraanbod: door de overheid beheerde, kwalitatieve en betaalbare huurwoningen die de prijsdruk op de vrije markt kunnen verminderen en meer stabiliteit voor huurders bieden. Hij bekritiseert dat woningen inmiddels te vaak als investeringsobjecten worden behandeld; marktwerking zou meer kapitaal bevoordelen dan mensen met woonbehoefte, waardoor het woonrecht onder druk staat.
Niño-Becerra (1951, Barcelona) is hoogleraar Economische Structuur aan de Universiteit Ramon Llull en staat bekend om scherpe economische analyses en vroegtijdige voorspellingen, zoals over de financiële crisis van 2010. Zijn aanbeveling om grootschalig en planmatig te bouwen moet gezien worden als een oproep tot een lange termijnstrategie die het fundamentele tekort en de systemische rol van marktlogica in de woningsector aanpakt.