Spanje wil verbod op huisuitzettingen voor kwetsbare huishoudens opnieuw verlengen
In dit artikel:
De Spaanse regering wil het tijdelijke verbod op huisuitzettingen wegens huurschuld verlengen als onderdeel van het ‘escudo social’, het sociale vangnet dat in 2020 tijdens de coronacrisis werd ingevoerd. Vicepresident en minister van Financiën María Jesús Montero zei dinsdag in het parlement dat haar kabinet vóór het einde van het jaar een wetsvoorstel zal indienen om de maatregelen ook na 31 december 2025 voort te zetten en daarvoor een parlementaire meerderheid zoekt.
Het sociale schild bevat diverse beschermingen voor kwetsbare huishoudens, waaronder het verbod op uitzettingen voor mensen zonder alternatief onderdak, maatregelen rond huuronderhandelingen en compensatieregelingen. De huidige regeling geldt voor huurcontracten onder de Ley de Arrendamientos Urbanos (LAU) van 1994 en in bepaalde gevallen ook voor mensen zonder contract (zoals slachtoffers van geweld, mensen met een beperking of gezinnen met minderjarige kinderen). Cruciaal is dat het uitzettingsverbod alleen geldt wanneer de woning toebehoort aan een ‘gran tenedor’ — een grote verhuurder met meer dan tien woningen. Verhuurders kunnen compensatie aanvragen als de overheid geen vervangende huisvesting regelt; daarvoor is een deadline gesteld tot 31 januari 2026.
De verlengingsplannen krijgen steun van partijen als EH Bildu en Podemos, die pleiten voor een permanente regeling. De regering benadrukt dat het sociale schild ook de economie helpt beschermen. Tegelijkertijd groeit de onrust in de verhuursector. Asval, een branchevereniging van ruim 6.000 particuliere verhuurders, waarschuwt dat onzekerheid en gebrek aan juridische garanties ertoe leiden dat eigenaar-verhuurders hun woningen van de reguliere markt terugtrekken. Volgens Laura Fernández (Asval) is bescherming van eigendomsrechten nodig om aanbod te behouden.
Onderzoek van platform Fotocasa laat zien dat 43% van verhuurders van plan is hun woning na afloop van lopende contracten in 2026 niet meer in de reguliere markt aan te bieden; een deel wil overschakelen op tijdelijke of toeristische verhuur, kamers afzonderlijk verhuren of de huurprijzen verhogen. Fotocasa noemt overheidsingrijpen en ontbrekende zekerheden de belangrijkste oorzaken en waarschuwt dat 90% van het aanbod afkomstig is van particuliere verhuurders. Ook de veroudering van de woningvoorraad — veel panden zijn oud en slecht onderhouden — en een teruglopende investeringsbereidheid verergeren het probleem.
De overheid erkent de spanningen en onderzoekt aanvullende prikkels voor verhuurders, zoals fiscale voordelen en extra garanties, om woningen aantrekkelijk beschikbaar te houden zonder de bescherming van kwetsbare huurders op te geven. Huurdersorganisaties vinden echter dat het debat te veel over eigendomsrechten gaat en te weinig over het structurele tekort aan betaalbare woningen; zij pleiten juist voor meer bescherming zolang woningvoorraad naar toeristische en tijdelijke verhuur verschuift.