Stierenvechten blijft Spaans erfgoed, maar protesten blijven: "Dit is niet mijn cultuur"
In dit artikel:
In oktober 2025 besliste de Spaanse regering dat tauromaquia — het traditionele stierenvechten — de status van cultureel erfgoed behoudt. Die beslissing, die toegang tot subsidies, promotie en juridische bescherming garandeert, veroorzaakte directe en brede verontwaardiging: in steden als Madrid, Sevilla, Valencia en Zaragoza trokken duizenden mensen de straat op onder de slogan #NoEsMiCultura. Activisten, dierenrechtenorganisaties en gewone burgers verenigen zich tegen wat zij zien als een verouderde en gewelddadige praktijk.
Het politieke proces achter het besluit verhitte de gemoederen extra. Kort vooraf was een burgerinitiatief met meer dan 664.000 handtekeningen ingediend om de erfgoedstatus te schrappen, maar het parlement stemde tegen wijziging (169 tegen, 57 voor), terwijl de regeringspartij PSOE zich onthield. Voorstanders noemen het behoud een overwinning voor traditie; tegenstanders zien het als een gemiste kans om afstand te nemen van dierenleed.
De protestacties zijn veelzijdig maar overwegend vreedzaam: in Madrid werden demonstranten bij het Congres gezien met spandoeken, rode verf en symbolische stiermaskers; in Sevilla ketenden activisten zich vast aan de arena; in Zaragoza en Valencia liepen gezamenlijke marsen met families, jongeren en dierenartsen. Organisaties als AnimaNaturalis en PACMA pleiten voor volledige afschaffing en roepen op tot nieuwe acties. Er staan in november landelijke en lokale demonstraties gepland — onder meer een nationale protestdag op 16 november — en er wordt gewerkt aan een nieuw burgerinitiatief met bredere steun uit Europa. Online groeit de tegenbeweging via de trending hashtag #NoEsMiCultura, waar verhalen en oproepen worden gedeeld.
Onderliggende opiniecijfers geven de protesten gewicht: een peiling van Fundación BBVA toont dat 77% van de Spanjaarden stierenvechten afkeurt, met vooral onder jongeren en stedelingen weinig draagvlak voor de praktijk. Tegelijk stoppen meer gemeenten met het afgeven van vergunningen, maar de nationale erfgoedstatus maakt het voor lokale overheden moeilijk om evenementen volledig te verbieden.
Het debat spitst zich toe op traditie versus ethiek: voorstanders benadrukken culturele continuïteit, tegenstanders wijzen op dierenleed en veranderende maatschappelijke normen. Formeel blijft tauromaquia nu beschermd erfgoed, maar de maatschappelijke druk en politieke tegenwind maken duidelijk dat het conflict rond de toekomst van de traditie nog lang niet is uitgevochten.